Przejdź do zawartości

Cristoforo Numai

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cristoforo Numai
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

XV w.
Forlì

Data i miejsce śmierci

23 marca 1528
Ankona

Generał franciszkanów
Okres sprawowania

1517–1518

Administrator apostolski Riez
Okres sprawowania

1526–1527

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

5 lipca 1523

Kreacja kardynalska

1 lipca 1517
Leon X

Kościół tytularny

Santa Maria in Ara coeli

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

5 lipca 1523

Konsekrator

Hadrian VI

Współkonsekratorzy

Niccolò Fieschi
Antonio Maria Ciocchi del Monte
Lorenzo Pucci
Paolo Emilio Cesi
Giovanni Salviati

Cristoforo Numai OFM (ur. w XV w. w Forlì, zm. 23 marca 1528 w Ankonie) − włoski franciszkanin, generał zakonu, kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w szlacheckiej rodzinie Franciszka Numaia i Kasandry Ercolani, jako drugi z pięciu synów. Studiował w Bolonii, a następnie na Sorbonie w Paryżu. Po zdobyciu tytułu doktora słuchał w Wenecji wykładów franciszkanina Francesco Zorzi o walorach mistycznych dzieła Mirandoli. Po przyjęciu święceń kapłańskich był spowiednikiem Ludwiki Sabaudzkiej oraz, według niektórych źródeł, Klaudii Walezjuszki. W latach 1517–1518 był przełożonym generalnym franciszkanów obediencji obserwanckiej. Papież Leon X kreował go 1 lipca 1517 kardynałem. Urząd generała zakonu pełnił jednak nadal do kapituły w Lyonie, gdzie doprowadził do nowego określenia prowincji w zakonie. Był administratorem apostolskim Alatri (1517–1528), Isernii (1522–1524) oraz Riez (1526–1527). Kościołem tytularnym kard. Numai był najpierw kościół San Matteo in Merulana, a następnie Santa Maria in Ara coeli, znajdujący się w rękach braci mniejszych. Był mianowany nuncjuszem apostolskim na dworze francuskim i komisarzem odpowiedzialnym za budowę bazyliki św. Piotra na Watykanie. W czasie Sacco di Roma został raniony przez żołnierzy księcia Burbonii. Po wyjeździe do Ankony otrzymał listy z wyrazami współczucia wysłane przez papieża Klemensa VII, królów Franciszka I Walezjusza oraz Henryka VIII. Zmarł w Ankonie 23 marca 1528. Pochowano go w Rzymie w bazylice Matki Bożej Ołtarza Niebiańskiego.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]